हाचे आदीं आमी मनशाच्या इतिहासाचे सुरवेकच दिल्लें मोक्षाचें उतर पळयलें. तशेंच आमच्यांत कितें तरी आसा जें भ्रश्टाचाराक प्रवृत्त जाता, जें आमच्या कृतींनी हेतू आशिल्ल्या नैतीक वागणुकेचें लक्ष्य चुकून दाखयता, आनी आमच्या अस्तित्वाच्या स्वभावांत लेगीत खोलायेन दिसता अशें आमी पळयलें . देवान (प्रजापती) तयार केल्ली आमची मूळ प्रतिमा   भ्रश्ट जाल्या. जरी आमी खूब पंरपरे कडेन यत्न केला, धुवप आनी प्रार्थना , आमच्या भ्रश्टाचाराक लागून आमकां सहजपणान शुध्दीकरणाची गरज जाणवता जी आमी योग्य रितीन साध्य करूंक शकनात. परिपूर्ण प्रामाणीकपणान जगपाचो यत्न करपाचो हो ‘चडपटी’ संघर्श सतत झुजचो पडटा तेन्ना आमी खूबदां थकतात.

कसलोच नैतीक संयम नासतना हो भ्रश्टाचार वाडलो जाल्यार गजाली रोखडीच क्षीण जावंक शकतात. मनशाच्या इतिहासांत हें घडलें. बायबलाच्या सुर्वेच्या अध्यायांनी (वेद पुस्तक) हें कशें घडलें तें सांगलां. हो विवरण शतपथ ब्राह्मणांत समांतर आसा, तातूंत आयज मनीसजातीचो पूर्वज – मनु ह्या नांवान वळखतात – मनशाच्या भ्रश्टाचाराक लागून आयिल्ल्या हुंवाराच्या व्हडल्या न्यायापसून कसो वांचलो, आनी व्हड बोटींत आलाशिरो घेवन तशें केलें हाचो तपशील दिला. बायबल (वेद पुस्तक) आनी संस्कृत वेद ह्या दोनूय ग्रंथांतल्यान आयज जियेवपी सगळो मनीस ताचेच वंशज जाला अशें सांगलां.

पुर्विल्लो मनु – थंय आमकां ‘(man) मनीस’ हें इंग्लीश उतर मेळटा.

‘(man) मनीस’ हें इंग्लीश उतर सुरवेच्या जर्मन भाशेंतल्यान आयलां. जेजू क्रिस्ताच्या काळाभोंवतणीं रावपी टॅसिटस ह्या रोमन इतिहासकारान (येशू सत्सांग) जर्मन लोकांच्या इतिहासाचें एक पुस्तक बरयलें, ताचें नांव जर्मनिया . तातूंत तो म्हणटा

आपल्या पोरन्या बॅलॅडांत (जो तांचो इतिहास) ते धर्तरेंतल्यान उदेल्लो देव तुइस्टो आनी ताचो पूत मन्नस हांकां राष्ट्राचे बापूय आनी संस्थापक म्हूण मनयतात. मन्नसाक ते तीन पूत दितात, तांच्या नांवांवयल्यान इतल्या लोकांक म्हणटात (टॅसिटस. जर्मेनिया पाठ 2 बरयलां सुमार १०० इ.स.)

हो पुर्विल्लो जर्मनिक शब्द ‘मन्नूस’ आद्य-इंडो-युरोपीय “मनुह” (cf. Sanskrit manuh , Avestan manu -,) ह्या उतरावयल्यान आयला अशें विद्वान सांगतात . तर, ‘मनीस’ हें इंग्लीश उतर मनू कडल्यान आयलां जाका बायबल (वेद पुस्तक) आनी शतपथ ब्राह्मण दोनूय म्हणटात तो आमचो पूर्वज! शतपथ ब्राह्मणांतल्यान सारांश करून ह्या व्यक्तीक पळोवया . कांय रेंडिशनां आसात, जांकां हांची मात्शीं वेगळीं आंगां आसात, देखून हांव सामान्य मुद्द्यांचें वर्णन करतलों.

संस्कृत वेदांतलें मनुचें विवरण

वेदांत मनु एक धर्मी मनीस आशिल्लो, जो सत्य सोदतालो. मनु एकदम प्रामाणीक आशिल्ल्यान सुरवेक ताका सत्यव्रत (“सत्याचो सोपूत आशिल्लो एक”) अशें म्हण्टाले .

शतपथ ब्राह्मण  ( शतपथ ब्राह्मणांत वाचपाखातीर हांगा क्लिक करात) हाच्या मतान एका अवतारान मनूक येवपी हुंवाराची शिटकावणी दिली. अवतार सुर्वेक शफारी (ल्हान नुस्तें) म्हणून न्हंयांत हात धुतना दिसतालो. ल्हान नुस्त्यान मनुक ताका वाचवपाक सांगलें आनी दयाळपणान ताणें तें उदकाच्या जारांत घालें. तो व्हड व्हड जायत गेलो, जो मेरेन मनून ताका व्हडल्या आयदनांत  घालो, आनी मागीर ताका बांयत दवरलो. सदांच वाडपी नुस्त्याकय बांय अपुर्ण थारली तेन्ना मनून ताका एके टांकयेंत (जलाशयांत) दवरलो, ती पृश्ठभागासावन आनी जमनीचेर दोन योजना (२५ किमी.) उंचायेची, तितली लांबाय आनी एक योजना (१३ किमी.) रुंदायेची आशिल्ली. जशें जशें नुस्तें वाडत गेलें तशें तशें मनुक तें न्हंयत घालचें पडलें आनी न्हंय लेगीत अपुर्ण थारली तेन्ना ताणें तें दर्यांत दवरलें, उपरांत ताणें व्हड दर्याचो व्हड विस्तार लागीं लागीं भरलो.

तेन्नाच अवतारान मनुक सगळ्या विध्वंसक हुंवाराची म्हायती दिली आनी तो खूब बेगीन येतलो. देखून मनून एक व्हडली बोट बांदली, तातूंत ताचें कुटुंब, वेगवेगळीं बियो आनी जनावरां दवरून धर्तरेचेर परतून लोकवस्ती घाली, कारण हुंवार उणो जातकच दर्या आनी दर्या फाटीं सरतले आनी संवसारांत लोक आनी जनावरां परतून रावपाची गरज आसतली. हुंवाराच्या वेळार मनून बोट एका नुस्त्याच्या शिंगाक बांदून दवरली जी अवतारय आशिल्ली. हुंवार दोंगराच्या माथ्यार बसल्या उपरांत ताची बोट सोंपली. उपरांत तो दोंगरांतल्यान देंवून आपल्या सुटकेखातीर बळी आनी अर्पण करतालो. आयज धर्तरेवयले सगळे लोक ताचे कडल्यान वंशज जाल्यात.

बायबलांतलो नोहाचें विवरण (वेद पुस्तक)

बायबलांतल्या विवरणांत (वेद पुस्तक) हेच घडणुकेचें वर्णन केलां, पूण ह्या विवरणांत मनूक ‘नोह’ अशें म्हण्टात. नोहाचें आनी संवसारीक हुंवाराचें विवरण बायबलांतल्यान सविस्तरपणान वाचपाक हांगा क्लिक करात . संस्कृत वेद आनी बायबल हांचे वांगडाच हे घडणुकेच्यो यादी वेगवेगळ्या संस्कृताय, धर्म आनी इतिहासांतल्या जायत्या इतिहासांत तिगून उरल्यात. संवसार गाळाच्या खडपांनी भरिल्लो आसा, जो हुंवाराच्या वेळार तयार जाता देखून ह्या हुंवाराचे भौतिक पुरावे तशेंच मानवशास्त्रीय पुरावे आमचे कडेन आसात. पूण आयज आमकां कितें धडो आसा, जाचेर आमी ह्या विवरणांत लक्ष दिवंक जाय?

गळून पडप विरुद्ध दया मेळोवप

जेन्ना आमी विचारतात की देव भ्रश्टाचाराचो (पातक) न्याय करता काय ना, आनी खास करून आमच्या स्वताच्या पातकाचो न्याय जातलो काय ना, तेन्ना प्रतिसाद चड करून कितें तरी आसता, “देव इतलो दयाळ आनी दया करपी आशिल्ल्यान तो खऱ्यांनीच म्हाका न्याय दितलो अशें म्हाका दिसना”. नोहाच्या (वा मनूच्या) ह्या विवरणाक लागून आमकां हाचो परतून विचार करपाक जाय. त्या न्यायांत सगळो संवसार (नोहा आनी ताचो कुटुंब सोडून) नश्ट जालो. तर तेन्ना ताची दया खंय आशिल्ली? तारवांत ताची वेवस्था केल्ली.

देवान आपल्या दयाळपणांत, कोणाकूय मेळपी एक जहाज दिलो. त्या तारवांत कोणाकूय भितर सरून येवपी हुंवारांतल्यान दया आनी सुरक्षीतताय मेळूंक शकतली. समस्या म्हळ्यार येवपी हुंवाराक चड करून सगळ्यांनी अविश्वासांत जाप दिली. तांणी नोहाची  फकाणां केलीं आनी येवपी न्याय खऱ्यांनीच घडटलो अशें तांकां दिसलें ना. देखून हुंवारांत तांचो नाश जालो. तरी तांकां फकत तारवांत भितर सरपाची गरज आशिल्ली आनी ते न्यायापसून सुटले आसतले.

तेन्ना जियेवपी लोकांक घडये चड उंच दोंगुल्लेचेर चडून, वा व्हडलो राफ्ट बांदून हुंवार टाळूं येता अशें दिसतालें. पूण तांणी निर्णयाचो आकार आनी शक्त पुरायपणान उणी केली. त्या निर्णयाक ह्यो ‘बऱ्यो कल्पना’ पुरो जायनात; तांकां खूब बरे तरेन व्यापून दवरपाक शकता अशें कितें तरी जाय आशिल्लें – जहाज. ते सगळे जहाज बांदतना पळयतना येवपी न्याय आनी उपलब्ध दया ह्या दोनूय गजालींची स्पश्ट लक्षणां आशिल्ली. आनी नोहाच्या (मनु) उदाहरणाचेर लक्ष दितना तो आयज आमकां तेच तरेन उलयता, दया आमच्या स्वताच्या बऱ्या विचारांनी न्हय तर देवान स्थापन केल्ल्या तरतुदींतल्यान मेळटा हें दाखोवन दिता.

तर नोहाक देवाची दया कित्याक मेळ्ळी? बायबलांत हें वाक्य कितलेशेच फावटीं परतून सांगलां हें तुमकां दिसतलें

नोहान सर्वेस्परान सांगिल्लें सगळें केलें

म्हाका दिसता, म्हाका समजता, वा म्हाका आवडटा, वा म्हाका मान्य आसा तें करपाची प्रवृत्ती आसता. येवपी हुंवाराची शिटकावणी आनी जमनीचेर इतलें व्हडलें तारवटी बांदपाची आज्ञा नोहाच्या मनांत जायते प्रस्न आसतले अशी म्हाका खात्री आसा. तो एक बरो आनी सत्य सोदपी मनीस आशिल्ल्यान ताका घडये ही जहाज बांदपाक लक्ष दिवपाची गरज नाशिल्ली अशें ताका तर्क करपाक मेळटलें अशी म्हाका खात्री आसा. पूण ताणें आज्ञा केल्लें ‘सगलें’ केलें – फकत ताका समजता तें न्हय, ताका कितें सोयीचें दिसता तें न्हय, आनी ताका अर्थ आशिल्लें लेगीत न्हय. ही आमकां पाळपाची एक व्हडली देख.

मोक्षाचें दार

तशेंच बायबलांत सांगलां की नोहा, ताचो कुटुंब आनी जनावरां तारवांत भितर सरले उपरांत तें

मागीर प्रभून ताका बंद केलो.(उत्पत्ती 7:16)

तारवांतल्या एकाच दाराचेर नियंत्रण दवरपी आनी वेवस्थापन करपी देवच आशिल्लो – नोहा न्हय. जेन्ना न्याय आयलो आनी उदक वयर सरलें तेन्ना भायल्या लोकांनी तारवाचेर कितलेंय मार मारल्यार नोहाक दार उगडपाक प्रेरणा दिवंक शकलें ना. त्या एका दाराचेर देवान नियंत्रण दवरलें. पूण त्याच वेळार भितरल्या लोकांक देवान दार नियंत्रीत केल्ल्यान खंयच्याच वारें वा ल्हारांक तें जबरदस्तीन उगडूंक मेळना असो विस्वास दवरूंक मेळटालो. देवाच्या काळजी आनी दयाळपणाच्या दारांत ते सुरक्षीत आशिल्ले.

देव अदलाबदल नाशिल्ल्यान हें आयज लेगीत आमकां लागू जाता. बायबलांत शिटकावणी दिल्या की आनीक एक न्याय येवपाचो आसा – आनी हो उज्या वरवीं – पूण नोहाची खूण आमकां खात्री दिता की ताच्या न्याया वांगडाच तो दयाय दिता. आमची गरज भागोवपी आनी आमकां दया दिवपी एक दार आशिल्लें ‘आर्क’ सोदपाक जाय .

परत बळी दितात

तशेंच बायबल आमकां सांगता की नोहान:

सर्वेस्पराक एक वेदी बांदली आनी सगळ्या निवळ जनावरां मदली आनी निवळ सुकणीं घेवन ताणें ताचेर होमबळी दिले. (उत्पत्ती 8:20)

हें पुरुषसुक्ताच्या यज्ञाच्या नमुन्याक बरोबर येता . पुरूसाचो बळी दितलो हें नोहाक (वा मनूक) खबर आशिल्लें अशें दिसता म्हणून ताणें ह्या येवपी बळीचें चित्र म्हणून जनावर बळी दिलो आनी देव तें करतलो असो आपलो विस्वास दाखोवन दिलो. खरेंच बायबल म्हणटा की ह्या बळी उपरांतच देवान ‘नोहाक आनी ताच्या पुतांक आशीर्वाद दिलो’ (उत्पत्ती 9:1) आनी ‘नोहा कडेन करार केलो’ (उत्पत्ती 9:8) की परत केन्नाच सगळ्या लोकांचो हुंवारान न्याय करचो ना. देखून नोहान केल्लो जनावर ताच्या उपासनेंत म्हत्वाचो आशिल्लो अशें दिसता.

पुनर्जल्म – कायद्या वरवीं वा…

वैदिक परंपरेंत जिणेंत आपल्या वर्ण/जातीचो सल्लो दिवपी वा विधी दिवपी मनुस्मृतीचो उगम म्हळ्यार मनु. जल्माक येतना सगळे मनीस शूद्र वा सेवक जावन जल्माक येतात, पूण ह्या बंधनापसून सुटपाक आमकां दुसरो वा नवो जल्म जाय अशें यजुर्वेदांत म्हळां . मनुस्मृती वादग्रस्त आसून तातूंत स्मृतिविशीं वेगवेगळ्यो नदरो उक्तायल्यात . ह्या सगळ्या तपशीलांचें विश्लेशण करप आमच्या व्याप्ती भायर आसा. पूण, सोदून काडपा सारकें म्हणल्यार, बायबलांत नोहा/मनु कडल्यान आयिल्ल्या सेमीटिक लोकांकय निवळताय आनी शुध्दताय मेळोवपाचे दोन मार्ग मेळ्ळे. एक मार्ग म्हणल्यार एक कायद्या वरवीं जातूंत शुध्दीकरण, विधीपुर्वक धुंवप आनी बळी दिवप हांचो आस्पाव आशिल्लो – मनुस्मृती सारकोच . दुसरो मार्ग खूब चड गूढ आशिल्लो आनी तातूंत पुनर्जल्म मेळचे पयलीं मरण आसतालें. जेजूनय हे विशीं शिकयलें. ताणें आपल्या काळांतल्या एका विद्वान पंडिताक अशें सांगिल्लें.

जेजून जाप दिली, “हांव तुमकां खरेंच सांगतां, कोणाकूच परत जल्म ना जाल्यार देवाचें राज्य पळोवंक मेळचें ना.(जुवांव 3:3)

हाचेर आमी फुडल्या लेखांनी फुडें पळयतले . पूण फुडें आमी बायबल आनी संस्कृत वेदांत अशें सारकेंपण कित्याक आसा हाचो अभ्यास करतात.