महाभारतांत वारस नाशिल्लो निपुत्र राजा पांडु हाणें कितले संघर्श केले, तांचो उल्लेख आसा. ऋषी किंदमा आनी ताचे बायलेन विवेकबुद्दीन मोग करपा खातीर हरणाचीं रुपां घेतिल्लीं. दुर्दैवान राजा पांडू तेन्ना शिकार करतालो आनी ताणें चुकून तांकां गोळी मारली. किंदमान रागान राजा पांडूक फुडले खेपे आपल्या बायलांकडेन संभोग करतना ताका मरण येवपाचो शाप दिल्लो. अशे तरेन राजा पांडूक ताच्या सिंहासनाचेर कसलीच भुरगीं आनी वारसदार जावंक आडायले. ताच्या वंशाक हो धोको कसो पयस करचो?

राजा पांडूचो जल्म होच आदले पिळगेचोच प्रस्न सोडोवपाची एक निराश कृती आशिल्ली. आदलो राजा विचित्रवीर्य निपुत्र नासतना मेल्लो देखून वारसदाराची गरज आशिल्ली. विचित्रवीर्याची आवय सत्यवतीक विचित्रवीर्याचो बापूय राजा शांतानू हाचेकडेन लग्न जावचे पयलीं एक पूत जाल्लो. ह्या पुताक व्यासाक विचित्रवीर्याच्यो विधवा अंबिका आनी अंबलिका हांकां गर्भधारणा करपाक आपयलो. व्यास आनी अंबलिका हांच्या संयोगांतल्यान पांडूचो जल्म जाल्लो. अशे तरेन राजा पांडू हो व्यासाचो जैविक पूत पूण नियोगा वरवीं आदल्या राजा विचित्रवीर्याचो वारसदार आशिल्लो , ही पद्दत घोव मेल्या उपरांत प्रतिनिधी मनशाक भुरगें जावंक शकता. व्हड गरजेक लागून निराश कृती करपाची गरज आशिल्ली.

आतां राजा पांडूक किंदमान ताचेर घाल्ल्या शापाक लागून त्योच समस्या सोंसपाक लागलो. कितें करचें? परत एक फावट निराश कृती करपाची गरज आशिल्ली. पांडुची एक बायल राणी कुंती (वा प्रथा) हिका देवाचो गर्भधारणा करपी एक गुपीत मंत्र (ब्राह्मण दुर्वासान भुरगेपणांत उक्तो केल्लो) खबर आशिल्लो. देखून राणी कुंतीन ह्या गुपीत मंत्राचो उपेग करून युधिष्ठिर, भीम आनी अर्जुन ह्या तीन व्हडले पांडवाचो जल्म जालो. राणी माद्री हे कुंती राणीचे सहबायलेन हो मंत्र कुंतीकडल्यान मेळयलो आनी तिणें अशेच तरेन धाकले पांडव भाव नकुल आनी सहदेव हांकां जल्म दिलो.

भुरगीं नासतना रावप जोडप्यांक व्हड दुख्ख येवंक शकता. राष्ट्रा खातीर वारसदार दांवाचेर पडटा तेन्ना तें सोंसप आनीक कठीण जाता. सॅरोगेट पार्टनर सोदप आसूं वा देवांक कृतींत व्हरपाखातीर गुप्त मंत्रांचो आवाहन करप आसूं, अशे परिस्थितींत निष्क्रिय रावप हो पर्याय कठीण.

 ऋषी अब्राहमाक 4000 वर्सां आदीं हीच परिस्थिती मेळ्ळी. ताणें समस्या सोडोवपाची पद्दत वेद पुस्तकन (बायबल) एक आदर्श म्हणून पळयता म्हणून आमी तातूंतल्यान शिकप बुद्धीमान थारतलें.

अब्राहमाची कागाळ

उत्पत्ती १२ व्या खंडांत नोंद केल्लें उतर उलयल्या उपरांत अब्राहमाच्या जिवितांत जायतीं वर्सां जालीं . त्या वचनाक पाळो दिवन अब्राहाम आयज इज्रायल ह्या देशांतल्या वचन दिल्ल्या देशांत गेलो. मागीर ताच्या जिवितांत ताणें विचार केल्ली  तीच घडणूक सोडून हेर घडणुको घडल्यो – जाचे वरवीं हें उतर पुराय जातलें ताचो जल्म. देखून आमी अब्राहामाच्या कागाळीन विवरण चालू दवरतात:

उपरांत अब्रामाक दर्शनांत सर्वेस्पराचें उतर आयलें.

“भियेवंक नाका अब्राम.

हांव तुजी ढाल, .

तुजें खूब व्हडलें इनाम.”

पूण अब्रामान म्हणलें, “हे सार्वभौम सर्वेस्पर, हांव भुरगीं नासतना आनी म्हजी वसाहत वारसो दितलो तो दमास्कसचो एलीझेर, तेन्नां तूं म्हाका कितें दिवंक शकता?” अब्रामान म्हणलें, “तुवें म्हाका भुरगीं दिवंक नात, देखून म्हज्या घरांतलो एक नोकर म्हजो वारसदार जातलो.” (उत्पत्ती 15:1-3)

देवाचें उतर

अब्राहमान आपल्याक वचन दिल्लें ‘व्हडलें राष्ट्र’ सुरू जावपाची वाट पळयत देशांत शिबिर घालून आशिल्लो . पूण खंयचोच पूत जल्मलो ना आनी ह्या वेळा मेरेन तो सुमार 85 वर्सांचो जालो, जाका लागून ताचो आरोप केंद्रीत जालो.

मागीर सर्वेस्पराचें उतर ताका आयलें: “हो मनीस तुजो वारसदार जावचो ना, पूण तुज्याच कुडींतल्यान येवपी पूत तुजो वारसदार जातलो.” ताणें ताका भायर व्हरून म्हणलें, “सर्गां कडेन वयर पळय आनी नखेत्रां मेजचीं-खरेंच तुका तीं मेजूंक मेळ्ळीं जाल्यार.” तेन्ना ताणें ताका म्हणलें, “तुजी संतती तशीच जातली.” (उत्पत्ती 15:4-5)

तांच्या बदलाक देवान आपलें वचनांत बदल केलें की अब्राहामाक एक पूत मेळटलो जो मळबांतल्या नखेत्रां इतलो अगणित लोक जातलो – जायते खात्रीन, पूण मेजपाक कठीण.

अब्राहमाचो प्रतिसाद: कायम स्वरूपी परिणाम आशिल्ल्या पुजे सारको

हें सगळें आता अब्राहमाच्या हातींत आसलें. ह्या नव्यान केल्ल्या वचनाक तो कसो प्रतिसाद दितलो? उपरांत जें येता तें बायबल आपलें एक म्हत्वाचें वाक्य म्हणून मानता. एक सासणाचें सत्य समजून घेवपाची बुन्याद घालता. तातूंत म्हळां:

अब्रामान सर्वेस्पराचेर विस्वास दवरलो आनी ताणें ताका नीतिमत्व म्हण श्रेय दिलो. (उत्पत्ती १५:६)

सर्वनामांच्या जाग्यार नांवां घालल्यार हें वाक्य समजूंक सोंपें जाता, वाचपाक:

अब्रामाक सर्वेस्पराचेर विस्वास दवरलो आनी सर्वेस्परान तें अब्रामाक नितीमत्वाचें श्रेय दिलें. (उत्पत्ती 15:6)

इतलें ल्हान आनी अगोचर वाक्य. खबरांचो माथाळो नासतना येता आनी वता आनी देखून आमी तें चुकूं येता. पूण खऱ्या अर्थान तें म्हत्वाचें. किद्याक? कारण ह्या ल्हान वाक्यांत अब्राहामाक ‘नीती’ मेळटा . हें केन्नाच उणाक जावचें ना वा वचचें ना अशी पुजा मेळोवपा सारकें. नीतिमत्व हो एकूच – आनी एकूच – गूण जो आमकां देवा मुखार योग्य उबो रावपाक जाय.

आमच्या समस्याचो नियाळ घेवप: भ्रश्टाचार

देवाच्या नदरेन, आमी देवाच्या प्रतिमे प्रमाण तयार जाल्ले आसले तरी कितें तरी घडलें जाणें त्या प्रतिमेक भ्रश्ट केलें . आतां निवाडो असोच

कोण समजून घेवपी, देवाक सोदपी कोण आसात काय ना तें पळोवपाक सर्वेस्पर सर्गा थावन मनशाच्या पुतां कडेन सकयल पळयता. सगळे कुशीक सरले, एकठांय भ्रश्ट जाल्यात; बरें करपी कोणूच ना, एकूय ना. (स्तोत्रां 14:2-3)

सहजपणान आमकां हो भ्रश्टाचार जाणवता. हाकाच लागून कुंभ मेळा सुवाळ्या सारक्या उत्सवांक इतले लोक हजर रावतात कारण आमकां आमचें पाप आनी शुध्दीकरणाची गरज जाणवता. प्रार्थस्नान (वा प्रतासन) मंत्रांतय आमकां स्वता विशीं आशिल्लें हें मत व्यक्त केलां:

हांव पापी. हांव पातकाचो परिणाम. हांव पातकांत जल्मल्लो. म्हजो जीव पापाखाला आसा. पापी लोकांमदीं हांव सगळ्यांत वायट. सुंदर दोळे आशिल्ल्या प्रभू, माका वाचय, त्यागाच्या स्वामी।

आमच्या भ्रश्टाचाराचो परिणाम म्हळ्यार आमकां स्वताक नीतिमत्व नाशिल्ल्यान आमी एक नितीमान देवा पासून वेगळे जाल्ले दिसतात. आमच्या भ्रश्टाचारान आमचें नकारात्मक कर्म वाडटा तें पळयलां – ताच्या फाटल्यान निरर्थकपण आनी मरण उटोवन. तुमकां दुबाव आसल्यार फकत कांय खबरां माथाळे स्कॅन करात आनी पळयात फाटल्या 24 वरां मेरेन लोकांनी कितें केलां. आमी जिवीत निर्मात्या पासून वेगळे जाल्यात आनी म्हणून वेद पुस्तकान (बायबल) ची ऋसी इजायासाचीं उतरां साकार जातात

आमी सगळे अशुध्द जाल्ल्या मनशा सारके जाल्यात आनी आमचीं सगळीं नीतीं कर्तुबां गलिच्छ चीरा सारकीं जाल्यांत; आमी सगळे पानां भशेन कुसकुसतात आनी वाऱ्या भशेन आमचीं पात्कां आमकां व्हांवून व्हरतात. (इजायास 64:6)

अब्राहम आनी नीतिमत्व

पूण हांगासर अब्राहम आनी देवा मदें आमकां मेळटा, इतले शांतपणान भितर सरून आमी जवळजवळ चुकोवंक शकतात, अब्राहामाक ‘नीती’ मेळ्ळां म्हण जाहीर केल्लें – देव मान्य करता तसो. तर हें नीतिमत्व मेळोवंक अब्राहामान कितें ‘करो’ ? परत एक फावटीं, इतलो सुज्ञ की आमकां मुद्दो चुकपाचो धोको आसा, तो फकत अब्राहामा विशीं म्हणटा की ताणें ‘विस्वास’ केलो . इतलेंच?! आमकां पाप आनी भ्रश्टाचाराची ही अदमासाक येवंक शकना अशी समस्या आसा आनी देखून युगांतल्यान सकयल आमची सैमीक प्रवृत्ती म्हळ्यार अत्याधुनीक आनी कठीण धर्म, यत्न, पुजा, नीती, तपस्वी शिस्त, शिकवण आदी सोदप – धर्म मेळोवप. पूण ह्या मनशाक, अब्राहामान, फकत ‘विस्वास’ करून तो मोलादीक नीतिमत्व मेळयलो. इतलें सादें आशिल्लें की आमी तें जवळजवळ चुकोवंक शकतात.

अब्राहामान नीतिमत्व ‘ मेळयलें’ ना; ताका ‘क्रेडिट’ मेळ्ळें. तर फरक कितें? बरें, कितेंय ‘कमयलें’ जाल्यार तुमी ताचे खातीर काम केलें – तुमकां तें फावो. तुमी करतात त्या कामाक पगार मेळपा सारकें. पूण जेन्ना कितेंय तुमकां श्रेय दितात तेन्ना तें तुमकां दितात. मुक्तपणान दिल्ल्या खंयच्याय भेटवस्तूभशेन तें मेळयल्लें वा योग्य न्हय, पूण फकत मेळिल्लें आसता.

अब्राहामाचें हें विवरण एक तर देवाच्या अस्तित्वाचेर आशिल्ल्या विस्वासांतल्यान नीतिमत्व मेळटा अशें समजून वा फावो त्या प्रमाणांत बरें वा धर्मीक कार्यावळी करून नीतिमत्व मेळटा अशें समजून आमकां नीतिमत्व विशीं आशिल्ली सामान्य समज परतायता. अब्राहामान घेतिल्ली पद्दत अशी न्हय. ताणें फकत वचन ताका पातळ्ळां अशें मानपाचें निवडलें आनी मागीर ताका नीत मेळ्ळें, वा ताका नीतिमत्व दिलें.

उरिल्ल्या बायबलांत ह्या चकमकीक आमकां एक संकेत म्हूण मानतात. देवा कडल्यान मेळिल्ल्या वचनाचेर अब्राहमाचो विस्वास, आनी ताका लागून नितीमत्वाचें श्रेय आमकां पाळपाक जाय असो एक नमुनो . पुराय सुवार्तेची बुन्याद देव आमच्या दरेकाक दिता त्या आश्वासनांचेर आसा.

पूण मागीर धर्माचें मोल कोण दिता वा कोण मेळयता? आमी फुडें तें घेवन वतात .