कैलाश पर्वत (वा कैलासा) हो चीनांतल्या तिबेटी वाठारांतलो भारताचे शिमेवयल्यान फकत एक दोंगर. हिंदू, बौध्द आनी जैन लोक कैलाश पर्वताक पवित्र दोंगर मानतात. हिंदू लोकांखातीर कैलाश पर्वताक ताची बायल पार्वती (उमा, गौरी अशेंय म्हण्टात) आनी तांची संतती भगवान गणेश (गणपती वा विनायक) हांचेवांगडा शिव (वा महादेव) हांचें निवासस्थान मानतात. हजारांनी हिंदू आनी जैन लोक कैलाश पर्वताचेर पवित्र विधीन भोंवपाखातीर आनी तातूंतल्यान मेळपी आशीर्वाद मेळोवपाखातीर तीर्थयात्रा करतात.

पार्वती न्हाता आसतना गणेशान तिका पळोवपाक आडायलो तेन्ना शिवान गणेशाचें शीर (तकली) कापून जिवेशीं मारलो थंयच कैलाश. अशे तरेन गणेशाक ताच्या धडाचेर हत्तीची तकली दवरली तेन्ना मरणा उपरांत शिवाक कसो परतून हाडलो हाची सुप्रसिध्द कथा फुडें वता. भगवान शिवाक आपलो पूत मरणांतल्यान परत मेळोवंक मेळचो म्हणून गणेशाक बळी दिवन तकली दितना हत्तीक मरण आयलें. हो यज्ञ कैलाश दिसा जालो, ताका लागून तो आयज हो पवित्र दोंगर जाला. कांय जाण कैलाश हें मेरू पर्वताचें भौतिक प्रकटीकरण – विश्वाचें आध्यात्मीकआनी पवित्र केंद्र अशें लेगीत मानतात. मेरू पर्वतासावन कैलाश पर्वतांतल्यान केंद्रीत आशिल्ल्या ह्या अध्यात्माचें प्रतिनिधित्व करपी चिन्नां म्हणून समकेंद्री वर्तुळांनी जायतीं देवळां बांदल्यांत.

पुताक मरणांतल्यान परत हाडपी दोंगराचेर बळी दिवन देवाचें हें प्रकटीकरण हें श्री अब्राहामान आपल्या पुता वांगडा दुसऱ्या दोंगराचेर – मोरिया पर्वताचेर – अणभविल्लोय नमुनो. तो बलिदान येशु सत्संग – जेजूच्या येवपी अवतारांतल्या खोलायेन आध्यात्मीक वास्तवाक दाखोवपी एक संकेतूय आशिल्लो . हिब्रू वेद आमकां 4000 वर्सां आदीं श्री अब्राहमाचे अणभव सांगपाक चालू आसात आनी ताचें म्हत्व सांगतात. ह्या चिन्नाची समजूत मेळ्ळ्यार ‘सगल्या राश्ट्रांक’ – फकत हिब्रू लोकांक न्हय – आशीर्वाद मेळटलो अशें तातूंत जाहीर केलां. देखून कथा शिकून ताचें म्हत्व समजून घेवप फायद्याचें.

श्री अब्राहमाच्या बलिदानाचें पर्वत चिन्ह

आमी पळयलें की अब्राहामाक कशें, इतल्या काळापयलीं, राष्ट्रांचें उतर दिल्लें . आयज ज्यू आनी अरब अब्राहामा कडल्यान आयल्यात, देखून तें उतर साकार जालें आनी तो इतिहासांत म्हत्वाचो वांटो घेता हें आमी जाणात. अब्राहामान ह्या वचनाचेर विस्वास दवरल्ल्यान ताका नीतिमत्व मेळ्ळें – ताका मोक्ष खर पुण्यांतल्यान न्हय तर ताका फुकट दान म्हणून मेळ्ळें.

कांय काळा उपरांत अब्राहामाक तो बऱ्याच काळासावन वाट पळोवपी पूत इसहाक (जाचे कडल्यान आयज ज्यू लोक आपलो वंश सोदून काडटात) मेळ्ळो खरो. इसहाक वाडून तरणाटो जालो. पूण मागीर देवान अब्राहमाची नाटकीय रितीन परिक्षा घेतली. तुमी हांगा पुराय खातें वाचूंक शकतात आनी आमी ह्या गूढ चांचणेचो अर्थ उक्तो करपाक मुखेल तपशीलांचेर वतले – नीतीक कशें फारीक करतले तें समजून घेवपाक आमकां मदत करपाक.

अब्राहमाची चांचणी

ही चांचणी एक भयानक आदेशान सुरू जाली:

मागीर देवान म्हणलें, “तुजो एकलोच पूत, तुजो मोग आसा-इसहाकाक- घेवन मोरियाच्या वाठारांत वच, थंय ताका होमबळी म्हूण बळी दिव, हांव तुका दाखयतलों त्या दोंगराचेर.” (उत्पत्ती 22:2)

अब्राहम, ‘दुसऱ्या दिसा सकाळीं पयलींच उठलो’ आनी ‘तीन दिसांचो प्रवास केल्या उपरांत’ ही आज्ञा पाळून ते दोंगराचेर पावले. मागीर

^९  देवान सांगिल्ल्या जाग्यार पावले उपरांत अब्राहामान थंय एक वेदी बांदली आनी ताचेर लांकडाची वेवस्था केली. ताणें आपल्या पुताक इसहाकाक बांदून दवरलो आनी ताका वेदीचेर, लांकडाच्या माथ्यार दवरलो. ^१०  मागीर ताणें हात वाडयलो आनी आपल्या पुताक मारपाक सुरी घेतली. (उत्पत्ती 22:9-10)

अब्राहम ही आज्ञा पाळपाक हाललो. पूण मागीर कितें तरी उल्लेखनीय घडलें:

^{११  पूण} सर्वेस्पराच्या देवदूतान सर्गा थावन ताका उलो मारलो: “अब्राहम!

“हांगा हांव आसां” ताणें जाप दिली.

^१२  ताणें म्हळें, “भुरग्याचेर हात घालूंक नाका.” “ताका कांयच करुंक नाका, तुज्या एकल्या पुताक तुवें म्हाका आडावंक ना म्हणून तुवें देवाचो भंय आसा हें आतां म्हाका कळ्ळां.”

^१३  अब्राहामान वयर पळेलें आनी थंय एका झाडांत ताका एक मेढो ताच्या शिंगां कडेन धरलो. ताणें वयर वचून तो मेढर घेवन तो आपल्या पुताच्या जाग्यार होमबळी म्हणून बळी दिलो.   (उत्पत्ती 22:11-13)

निमाण्या खिणाक इसहाक मरणांतल्यान वाटावलो आनी अब्राहामाक एक नर मेंढर दिसलो आनी ताणें ताचे बदलाक बळी दिलो. देवान एक मेढर दिल्लो आनी मेढरान इसहाकाची सुवात घेतली.

बलिदान: फुडाराक पळोवप

उपरांत अब्राहम त्या जाग्याचें नांव दिता. तो ताका कितें नांव दिता तें पळयात.

देखून अब्राहामान त्या जाग्याक ‘देव पुरवण करतलो’ अशें म्हणलें. आनी आयज मेरेन म्हणटात, “देवाच्या दोंगराचेर ताची पुरवण जातली ” (उत्पत्ती 22:14)

अब्राहामान ताका ‘देव पुरवण करतलो’ अशें नांव दिलें . हांगा एक प्रस्न आसा.  तें नांव भूतकाळांत, वर्तमानकाळांत काय भविष्यकाळांत? तो स्पश्टपणान फुडाराच्या काळांत आसा . सगळो दुबाव काडून उडोवपाक उपरांत येवपी टिप्पणी परत परत म्हणटा “…ती दितले ”. हें परतून फुडाराच्या काळांत – अशें तरेन फुडारा कडेनय पळोवप. पूण हें नांव दिवप इसहाकाच्या जाग्यार मेढराचो (नर मेंढराचो) बळी दिल्ल्यान जालें . जायत्या जाणांक दिसता की अब्राहम त्या जाग्याचें नांव घेतना आपल्या पुताच्या जाग्यार झाडार धरून बळी दिल्ल्या त्या मेढराचो उल्लेख करतालो. पूण ताचो बळी पयलींच जाल्लो आनी ह्या वेळार लासलो. अब्राहाम जर मेढराचो विचार करतालो जाल्यार – पयलींच मेल्लो, बळी दिल्लो आनी जळिल्लो – ताणें त्या जाग्याक ‘प्रभुन पुरवण केल्या ’, म्हळ्यार भूतकाळांत नांव दिल्लें आसतलें. आनी टिप्पणींत ‘आनी आयज मेरेन म्हणटात “देवाच्या दोंगराचेर ताची वेवस्था जाली ”’. पूण अब्राहामान ताका स्पश्टपणान फुडाराच्या काळांत नांव दिलें आनी देखून तो त्या पयलींच मेल्ल्या आनी बळी दिल्ल्या मेढराचो विचार करीनाशिल्लो. ताका कितें तरी वेगळें प्रबुध्द जालें. फुडारा विशीं कितें तरी ताका अंतर्दृष्टी आशिल्ली. पूण कितें?

बलिदान खंय जालो

ह्या बळी खातीर अब्राहामाक ज्या दोंगराक दिग्दर्शीत केल्लो तो दोंगर असो:

मागीर देवान म्हणलें, “तुजो एकलोच पूत, तुजो एकलोच पूत इसहाक, जाचो तुजो मोग आसा, ताका घेवन मोरियाच्या वाठारांत वच ….” (आयत.2) 1.1.

हें ‘मोरिया’ हांगा घडलें. तें खंय आसा? अब्राहमाच्या काळांत (इ.स.प. २०००) हो रानवटी वाठार आसलो तरी हजार वर्सां उपरांत (इ.स.प. १०००) राजा दावीदान थंय जेरुसलेम शार स्थापन केलें आनी ताचो पूत सोलोमनान थंय पयलें देवूळ बांदलें. आमी फुडें पोरन्या कराराच्या इतिहासीक पुस्तकांनी वाचतात की:

मागीर सोलोमनान जेरुसलेमांत मोरिया पर्वताचेर सर्वेस्पराचें देवूळ बांदपाक सुरवात केली , जंय सर्वेस्पर आपल्या बापूय दावीदाक प्रगट जाल्लो (2 इतिहास 3:1)

म्हणल्यार, अब्राहमाच्या पोरन्या कराराच्या सुर्वेच्या काळांत (इ.स.प. ४०००) ‘मोरिया दोंगर’ रानांतलो एक एकसुरो दोंगराचो माथो आशिल्लो पूण १००० वर्सां उपरांत दावीद आनी सोलोमन हांचे वरवीं तो इज्रायल लोकांचें मध्यवर्ती शार जालें जंय तांणी रचणाराक देवूळ बांदलें. आयज मेरेन ही ज्यू लोकांखातीर पवित्र सुवात आनी इझ्राएलाची राजधानी आसा.

जेजू – येशु सत्संग – आनी अब्राहमाचो बळी

नव्या करारांतल्या जेजूच्या पदां विशीं आतां विचार करात. जेजूक ताचे कडेन संबंदीत जायत्यो पदवी आशिल्ल्यो. घडये सगळ्यांत नामनेची पदवी म्हळ्यार ‘ख्रिस्त’ . पूण ताका आनीक एक पदवी मेळ्ळी जीय म्हत्वाची. जुवांवाच्या सुवार्तेंत आमी हें पळयतात जेन्ना बाप्तिस्म दिवपी जुवांव ताचे विशीं म्हणटा:

दुसऱ्या दिसा जुवांवान (म्हळ्यार बाप्तिस्मा दिवपी जुआंव) जेजूक (म्हळ्यार येशु सत्संग) आपल्या वटेन येताना पळयलें आनी म्हणलें, “पळयात, देवाचें कोंकरूं , जें संवसाराचें पातक काडून उडयता. हेंच म्हाका म्हणपाचें आशिल्लें ‘म्हज्या फाटल्यान येवपी मनीस म्हाका मातशिल्लो कारण तो म्हजे आदीं आशिल्लो’”. (जुवांव 1:29-30)

म्हणल्यार जेजूक ‘ देवाचें कोंकरूं’ म्हणून वळखताले . आतां जेजूच्या जिविताचो शेवट विचारात. ताका खंय धरलो आनी खुर्सार मारलो? जेरुसलेमांत आशिल्लें (जें आमी पळयल्लें = ‘मोरिया पर्वत’). ताका अटक करतना खूब स्पश्टपणान सांगलां की:

जेजू हेरोदाच्या अधिकारांत आसा हें ताका [पिलाताक] कळ्ळें तेन्ना ताणें ताका हेरोदाक धाडलो, जो त्या वेळार जेरुसलेमांतय आशिल्लो.’ (लूक 23:7)

जेजूक धरप, खटलो आनी खुर्सार मारप जेरुसलेमांत (= मोरिया पर्वत) घडलें. काळरेखा मोरिया पर्वताचेर घडिल्लीं घडणुको दाखयतात.

आतां अब्राहमाचेर परतून विचार करात. ताणें त्या जाग्याक फुडाराच्या काळांत ‘देव पुरवण करतलो ’ अशें कित्याक नांव दिलें? ताच्या फुडाराक थंय कितें तरी ‘पुरवण’ जातलें हें ताका कशें कळटलें, जें ताणें मोरिया पर्वताचेर कायदो केल्ल्याचें इतलें नेटान प्रतिबिंबीत करतलें? विचार करात – ताचे परिक्षेंत इसहाक (ताचो पूत) निमाण्या खिणाक मरणांतल्यान वाटावलो कारण ताचे सुवातेर कोंकरूचो बळी दिलो. दोन हजार वर्सां उपरांत जेजूक ‘देवाचें कोंकरूं’ म्हणटात आनी त्याच सुवातेर बळी दितात ! हो ‘स्पॉट’ आसतलो हें अब्राहामाक कशें कळ्ळें? प्रजापती कडल्यान, स्वता रचणार देवाकडल्यान ताका आत्मज्ञान मेळ्ळें जाल्यारूच ताका इतलें उल्लेखनीय कितें तरी कळूंक शकतलें आनी अदमास करपाक मेळूंक शकतलें .

एक दैवी मन उक्तें जाता

2000 वर्सांचो इतिहास वेगळो आसतना लेगीत ह्या दोन घडणुकांक थळा प्रमाण जोडपी एक मन आसा अशें दिसता.

आदली घडणूक (अब्राहामाचो बळी) उपरांतच्या घडणुकेचो (जेजूचो बळी) कसो संकेत करता आनी ही उपरांतची घडणूक याद करून दिवपा खातीर संरचीत केल्ली ही आकृती दाखयता. हें मन ( रचणार देव ) हजारांनी वर्सां वेगळें आसलें तरी घडणुकांचें समन्वय करून आमकां स्वताक उक्तें करता हाचो हो पुरावो . देव अब्राहामा वरवीं उलयलो हें एक चिन्न.

तुमकां आनी म्हजे खातीर बरी खबर

हें खातें आमकां चड वैयक्तीक कारणांक लागूनय म्हत्वाचें. निमाणें, देवान अब्राहामाक अशें जाहीर केलें

“…तुज्या संतती वरवीं पृथ्वीचेर सगळ्या राष्ट्रांक आशीर्वाद मेळटलो , कारण तुवें म्हजें आज्ञापत्र पाळ्ळां” (उत्पत्ती 22:18)

तुमी ‘पृथ्वीचेर आशिल्ल्या सगळ्या राश्ट्रांतल्या’ एका राश्ट्रांतले – तुमची भास, धर्म, शिक्षण, पिराय, लिंग, वा गिरेस्तकाय कितेंय आसूं! मागीर हें एक वचन जें तुमकां खासा दिल्लें आसा. वचन कितें तें पळयात – स्वता देवा कडल्यान मेळिल्लो ‘आशीर्वाद’! हें फकत ज्यू लोकां खातीर न्हय, पूण संवसारभरांतल्या लोकां खातीर आशिल्लें.

हो ‘आशीर्वाद’ कसो दितात? हांगा ‘संतती’ हें उतर एकवचनांत आसा . जायत्या वंशज वा लोकांप्रमाण ‘संतती’ न्हय, तर एकवचनांत ‘तो’. ‘तांकां’ प्रमाण जायत्या लोकां वरवीं वा लोकांच्या पंगडा वरवीं न्हय. इतिहासाचे सुरवेक हिब्रू वेदांत नोंद जाल्ल्या प्रमाण ‘तो’ नागाचे ‘टाळयेक मारतलो’ तेन्ना दिल्ल्या प्रतिज्ञा प्रमाण हें सारकें जाता आनी पुरुषसुक्तांत दिल्ल्या पुरुषाच्या (एक ‘तो’) बळीच्या वचनाकय समांतर आसा. ह्या चिन्नान तीच सुवात – मोरिया पर्वत ( = जेरुसलेम) – ह्या पुर्विल्ल्या आश्वासनांक आनीक तपशील दिवन अदमास केला. अब्राहमाच्या बलिदानाच्या नाटकाचो तपशील आमकां हो आशीर्वाद कसो दितात, आनी नीतिमत्वाचें मोल कशें फारीक जातलें तें समजूंक आदार करता.

देवाचो आशीर्वाद कसो मेळटा?

जशें मेंढरान ताच्या जाग्यार बळी दिवन इसहाकाक मरणा थावन वाचयलो, तशें देवाचें कोंकरूं , ताच्या बळीच्या मरणान, आमकां मरणाच्या बळग्या थावन आनी ख्यास्त थावन वाचयता. बायबल तें जाहीर करता

… पातकाचें पगार म्हणल्यार मरण (रोमान्स 6:23)

आमी करतात त्या पापांतल्यान एक कर्म निर्माण जाता आनी ताचो परिणाम मरण येता अशें म्हणपाची ही आनीक एक पद्दत . पूण इसहाकाच्या जाग्यार कोंकरूंक मरण आयलें. अब्राहम आनी इसहाकाक फकत तें मान्य करचें पडलें. ताका तें मेळूंक नाशिल्लें आनी ताका पात्रताय मेळूंकय नाशिल्ली. पूण ताका तें भेट म्हणून मेळूंक शकतालें. अशेंच ताणें मोक्ष साध्य केलें .

हाचे वयल्यान आमी पाळूंक शकतात असो नमुनो दिसून येता. जेजू हो ‘संवसाराचें पातक काडून घेवपी देवाचो कोंकरूं’ आशिल्लो. हातूंत तुमचें स्वताचें पातक आसपावीत आसा.  देखून जेजू, कोंकरूं, फारीकणी केल्या उपरांत तुमच्या पातकांक ‘काडून उडोवपाची’ पेशकश करता. तुमी हें पात्र थारूंक शकना पूण तुमकां तें भेट म्हणून मेळूं येता.  जेजूक , पुरुसाक आपोवचो आनी ताका तुमचीं पात्कां पयस करपाक सांगात. ताच्या बलिदानाक लागून ताका ती शक्त मेळटा. हें आमी जाणात कारण 2000 वर्सां उपरांत जेजून ‘पुरवण केल्ली’ त्याच सुवातेर मोरिया पर्वताचेर अब्राहमाच्या पुताच्या बळीच्या उल्लेखनीय विवरणांत योगायोगाच्या योगायोगापरस चड सावळी आशिल्ली.

ताचे उपरांत पास्कोच्या उत्सवाच्या चिन्नांत अशें केन्ना जातलें असो अदमास काडटात.