जेजूच्या त्यागांतल्यान शुध्दीकरणाचें दान कशें मेळटलें?

जेजून सगळ्या लोकां खातीर स्वताचो त्याग दिवपाक आयलो. हो संदेश  पुर्विल्ल्या ऋग्वेदांच्या स्तोत्रांत तशेंच पुर्विल्ल्या हिब्रू वेदांतल्या आश्वासनांत आनी उत्सवांत दिसून येता. आमी दर खेपे प्रार्थ स्नान (वा प्रतासन) मंत्राची प्रार्थना म्हणटात त्या प्रस्नाची जाप जेजू . अशें कशें? बायबलांत (वेद पुस्तकां) एक कर्म कायदो जाहीर केला, जाचो परिणाम आमचेर सगळ्यांचेर जाता:

कित्याक पातकाचें पगार म्हणल्यार मरण… (रोमान्स 6:23)

सकयल हांव एक चित्र वर्णनांतल्यान हो कर्मनियम दाखयता. “मरण” म्हळ्यार वेगळेपण. जेन्ना आमचो जीव आमच्या कुडींतल्यान वेगळो जाता तेन्ना आमी शारिरीक रितीन मेल्ले आसतात. अशेच तरेन आमी आध्यात्मिक नदरेन देवा पासून वेगळे आसात. हें खरें कारण देव पवित्र (पापविरयत) आसा.

आमी स्वताक एका उंच फातराचेर आनी देव दुसऱ्या फातराचेर आशिल्ल्याचें चित्रीत करूं येता आनी आमी पातकाच्या ह्या तळ नाशिल्ल्या खड्ड्यान वेगळे जाल्यात.

ह्या विरहाक लागून गुन्यांवकारपण आनी भंय निर्माण जाता. तर आमी सैमीक रितीन कितें करपाचो यत्न करतात तें म्हणल्यार आमकां आमच्या वटेनच्यान (मरणाच्या) देवा वटेन व्हरपी पूल बांदप. आमी यज्ञ करतात, पुजा करतात, तप करतात, उत्सवांनी वांटो घेतात, देवळांनी वतात, जायतीं प्रार्थना करतात आनी आमचीं पाप उणीं करपाचो वा थांबोवपाचो लेगीत यत्न करतात. पुण्य मेळोवपा खातीर केल्ल्या कर्तुबांची ही वळेरी आमच्यांतल्या कांय जाणांक खूब लांब आसूं येता. समस्या म्हळ्यार आमचे यत्न, पुण्य, त्याग आनी तप प्रथा आदी जरी स्वताक वायट नासले तरी आमच्या पातकांक जाय आशिल्लें फारीकपण (‘पगार’) ‘मरण’ आशिल्ल्यान अपूर्ण आसात. हें फुडल्या आकृतींत दाखयला

आमच्या धर्मीक यत्नांतल्यान आमी देवा पासून वेगळे जावपी फुट हूंपपाक ‘पुल’ बांदपाचो यत्न करतात. हें वायट नासलें तरी ताका लागून आमचो प्रस्न सुटावो जावचो ना कारण पुरायपणान दुसरे वटेन वचपाक आमी यशस्वी जायना. आमचे यत्न पुरे जायनात. फक्त शाकाहारी खावप म्हणल्यार पट्टी बांदून कॅन्सर (जाचो परिणाम म्हळ्यार मरण) बरो करपाचो यत्न करपा सारकें आसता. पट्टी बांदप आनी शाकाहारी  खावप वायट न्हय – पूण ताका लागून कॅन्सर बरो जावचो ना. ते खातीर तुमकां एकदम वेगळी उपचाराची गरज आसा. ह्या यत्नांक आमी धर्मीक पुण्याच्या ‘पुलान’ दाखोवंक शकतात जो फकत अर्द्या मार्गान खड्डे हुंपून वता – आमकां अजूनय देवा पासून वेगळे सोडून.

कर्म कायदो वायट खबर – ती इतली वायट की आमकां चड करून आयकूंक लेगीत जायना आनी हो कायदो वतलो अशी आस्त बाळगून आमी चड करून आमचें जिवीत कार्यावळींनी आनी गजालींनी भरतात – जो मेरेन आमच्या परिस्थितीचें गुरुत्वाकर्शण आमच्या आत्म्यांत बुडना. पूण बायबल ह्या कर्म कायद्यान सोंपना.

कित्याक पातकाचें मोल मरण पूण … (रोमान्स 6:23)

‘पूण’ हें ल्हान उतर दाखयता की कायद्याची दिका आतां दुसरे वटेन वचपाची आसा, बरी खबर – शुभ वर्तमान. तो मोक्ष आनी प्रबोधनाचो एक कर्मनियम परतून गेल्लो. तर ही मोक्षाची बरी खबर कितें?.

कित्याक पातकाचें मोल मरण पूण देवाचें दान म्हळ्यार आमच्या प्रभू क्रिस्त जेजूंत सासणाचें जिवीत (रोमान्स 6:23)

शुभ वर्तमानाची बरी खबर म्हळ्यार जेजूच्या मरणाचो त्याग आमच्या आनी देवा मदलें हें वेगळेपण पुल तयार करपाक पुरो. आमी हें जाणात कारण ताच्या मरणा उपरांत तीन दिसांनी जेजू कुडीन जिवंत जालो, शारिरीक पुनर्जिवंत जालो. आयज कांय लोक जेजूच्या पुनर्जल्माचेर अविश्वास करतात  तरी ताचे खातीर एक भोव बळिश्ट केस करूं येता जी हांवें एका विद्यापिठांत केल्ल्या भौशीक व्याख्यानांत दाखयल्या (व्हिडियो लिंक हांगा ). प्रभु जेजू सर्गार पावलो आनी स्वताक देवाक अर्पण केलो. एके तरेन ताणें सगळ्या लोकां वतीन पातक शुध्द करपाखातीर स्वताचो त्याग करून देवाक मान्य आशिल्ली पुजा केली.

जेजू हो परिपूर्ण त्याग दिवपी पुरुष. तो मनीस आशिल्ल्यान तो खड्ड्याक पातळून मनशाचे वटेन स्पर्श करपी पूल जावंक सक्षम जाता आनी तो परिपूर्ण आशिल्ल्यान तो देवाचे वटेनय स्पर्श करता. तो जिविताचो पूल आनी हें सकयल दिल्ल्या प्रमाण दाखोवंक मेळटा

ह्या मोक्ष तत्वांत जेजूचो हो बळी आमकां कसो दितात तें पळयात. ती … ‘ भेट ‘ म्हणून दितात . भेटवस्तूंचो विचार करात. भेट खंयचीय आसूं, खरेंच भेट आसल्यार ती अशी गजाल जी तुमी काम करिनात आनी तुमी पुण्य करून मेळयना . तुमी तें मेळयलें जाल्यार ती भेट आतां भेट नासली! तेच तरेन जेजूच्या त्यागाक तुमी पात्र थारूंक शकनात वा मेळोवंक शकनात. ती तुमकां दान म्हणून दिल्ली आसता.

आनी दान म्हणल्यार कितें? तें ‘ सासणाचें जिवीत ‘. हाचो अर्थ तुमकां मरण हाडपी पातक आतां रद्द जालां. जेजूचो त्याग हो एक पूल जो तुमी देवा कडेन जोडपाक आनी जिवीत मेळोवपाक पार करूंक शकतात – जो सदांकाळ तिगून उरता. हें दान जेजून दिल्लें जो मेल्ल्यांतल्यान जिवंत जावन स्वताक ‘प्रभु’ अशें दाखयता.

तर जेजू आमकां भेट म्हणून दिवपी ह्या जिविताच्या पुलाचेर तुमी आनी हांव कशे ‘पांवतात’? परतून भेटवस्तूचो विचार करात. कोण येवन तुमकां भेट दिता जाल्यार ती तुमी काम करिनासतना मेळयल्ली गजाल. पूण भेटीचो खंयचोय फायदो मेळोवपा खातीर ती ‘मेळपाक’ जाय. खंयच्याय वेळार भेट दिल्यार दोन पर्याय आसतात. एक तर भेट न्हयकारतात (“ना देव बरें करूं”) वा ती मेळ्ळ्या (“तुमच्या भेटी खातीर देव बरें करूं.हांव ती घेता”). देखून जें दान जेजू दिता तें मेळूंक जाय. ताचेर फक्त ‘विस्वास दवरप’, अभ्यास करप वा समजून घेवप शक्य ना. हें फुडल्या आकृतींत दाखयलां जंय आमी देवा कडेन वळून आनी ताणें आमकां अर्पण केल्लें ताचें दान मेळोवन पुलाचेर ‘चलतात’.

तर आमकां हें दान कशें मेळटा? बायबलांत अशें सांगलां

सर्वेस्पराच्या नांवान उलो मारपी दरेकल्याक तारण मेळटलें (रोमान्स 10:12)

हें उतर ‘सगल्यांक’ आसा हें लक्षांत घेयात. मेल्ल्यांतल्यान जिवंत जाल्ल्यान जेजू आतां लेगीत जिवो आसा आनी तो ‘प्रभु’. देखून तुमी ताका आपयल्यार तो आयकतलो आनी आपलें जिवीताचे दान  तुमकां भेटयतलो. ताचे कडेन संवाद सादून- ताका उलो मारून विचारपाची गरज आसा. घडये तुमी हें केन्नाच केल्लें ना. हांगा एक मार्गदर्शक आसा जो तुमकां ताचे कडेन हें संवाद आनी मागणें करपाक मदत करूंक शकता. तो जादूचो मंत्र न्हय. विशिश्ट उतरांनीच सत्ता मेळना. ताची ही आमकां दान दिवपाची तांक आनी तयारी हाचेर आमकां आशिल्लो विस्वास आसा. जसो आमी ताचेर विस्वास दवरतात तसो तो आमकां आयकतलो आनी ताका जाप दितलो. देखून तुमी एक तर मोट्यान वा तुमच्या आत्म्याक जेजू कडेन उलयतना आनी ताचें दान घेतना ह्या मार्गदर्शकाचें पालन करपाक मेकळेपणान सांगात.

मोगाळ देवा जेजू. म्हज्या जिवितांतल्या पातकांक लागून हांव देवा पासून वेगळो जालां हें म्हाका समजता. हांव जरी कश्ट करून यत्न करूंक शकता तरी म्हजे वटेनचो खंयचोच यत्न आनी त्याग ह्या वेगळेपणाक पुल करचो ना. पूण तुजें मरण सगळें पातक धुंवपा खातीर त्याग आशिल्लो हें म्हाका समजता – म्हजीं पातकां लेगीत. तुज्या बलिदान उपरांत तूं मेल्ल्यांतल्यान जिवंत जालो अशें हांवें मानलां म्हणजे तुजो त्याग पुरो जालो हें म्हाका कळूंक शकता. उपकार करून म्हाका म्हज्या पातकां सावन निवळ कर आनी देवा कडेन पूल कर म्हण हांव तुजे कडेन मागतां, जाका लागून म्हाका सासणाचें जिवीत मेळटलें. म्हाका पातकाचे गुलाम जिवीत जगपाक जायना म्हणून उपकार करून म्हाका कर्माच्या कादयेंत दवरपी ह्या पापांतल्यान मुक्त करात. तुमचे उपकार, प्रभू जेजू, म्हजे खातीर हें सगळें केल्ल्या खातीर आनी आतां लेगीत तूं म्हज्या जिवितांत म्हाका मार्गदर्शन करत रावतलो, जाका लागून हांव म्हजो प्रभु म्हूण तुज्या फाटल्यान वचूंक शकतलो.