जेजूचो जल्म (येशू सत्संग) हें घडये सगळ्यांत चड मनयतात त्या जागतीक सुट्ये फाटल्यान कारण – नाताळ . नाताळा विशीं जायत्या जाणांक खबर आसली तरी सुवार्तेंतल्यान जेजूच्या जल्माची खबर थोड्यांक खबर आसा. सांता आनी भेटवस्तू आशिल्ल्या आधुनीक नाताळा परस ही जल्म कथा खूब बरी आसा आनी म्हणून ती जाणून घेवपा सारकी आसा.
बायबलांतल्या जेजूच्या जल्माविशीं जाणून घेवपाचो एक उपेगी मार्ग म्हळ्यार ह्या दोन कथांनी जायतें सारकेंपण आशिल्ल्यान ताची तुळा कृष्णाच्या जल्माकडेन करप.
कृष्णाचो जल्म
वेगवेगळ्या शास्त्रांनी कृष्णाच्या जल्माचो वेगवेगळो तपशील दिला. हरिवंशांत , विष्णु हाका कळनेमिन हो राक्षस दुश्ट राजा कंस म्हूण परतून जल्मलो अशी म्हायती मेळटा . कंसांचो नाश करपाचो निर्णय घेवन विष्णु वासुदेव (आदलो ऋषी गोपाळ म्हणून परतून जल्मल्लो) आनी ताची बायल देवकी हांच्या घरांत कृष्ण म्हणून जल्म घेवपाचो अवतार घेता.
धर्तरेचेर कंस-कृष्ण संघर्श भाकीत करून सुरू जालो, तेन्ना मळबांतल्यान आयिल्ल्या आवाजान कंसाक देवकीचो पूत कंसाक मारतलो अशें सांगिल्लें. देखून कंसाक देवकीच्या संततीचो भंय आशिल्लो, आनी विष्णुच्या अवताराचेर मारप चुकोवचे न्हय म्हणून तिच्या भुरग्यांचो जल्म जल्माक आयिल्ल्या प्रमाण खून करून तिका आनी तिच्या कुटुंबाक बंदखणींत घाली.
पूण कृष्णाचो जल्म देवकीगेर जालो आनी वैष्णवभक्तांच्या मतान ताच्या जल्माच्या खिणाक ग्रह आपोआप ताच्या जल्माक अनुकूल जाल्ल्यान समृध्दी आनी शांतीचें वातावरण निर्माण जालें.
उपरांत पुराणांत वासुदेव (कृष्णाचो पृथ्वीवयलो बापूय) आपल्या नवजात भुरग्याक कंसांक लागून नश्ट जावपापसून वाटावपाखातीर पळून वचपाचें वर्णन केलां. दुश्ट राजान ताका आनी देवकीक बंदखणींत दवरिल्ल्या बंदखणींतल्यान भायर सरून वासुदेव भुरग्याक घेवन एके न्हंयचेर पळून गेलो. एकदां एका गांवांत सुरक्षीत जातकच कृष्णा भुरग्याची थळाव्या बाळक चलये कडेन अदलाबदल जाली. उपरांत कंसाक अदलाबदल केल्लें बाळक मेळ्ळें आनी ताणें तिका मारलें. भुरग्यांच्या आदान-प्रदानाक विसरून नंदा आनी यसोदा (भुरग्याचे आवय-बापूय) हांणी कृष्णाक आपलोच नम्र गोपाळ म्हूण वाडयलो. कृष्णाच्या जल्माचो दीस कृष्ण जन्माष्टमी म्हणून मनयतात .
हिब्रू वेदांत जेजूच्या जल्माची खबर आसा
देवकीचो पूत ताका मारतलो अशें कंसाक भाकीत केल्ल्या प्रमाण हिब्रू ऋषींनी येवपी मेसियास/ख्रिस्ता विशीं भाकीत मेळ्ळीं . पूण, जेजूच्या जल्मा आदीं शेंकड्यांनी वर्सां आदीं जायत्या संदेष्ट्यांक हीं भाकीतां मेळिल्लीं आनी बरयल्लीं. काळरेखेंत हिब्रू वेदांतले जायते संदेष्टे दाखयल्यात, तातूंतल्यान तांचीं भाकीतां केन्ना उक्तीं जालीं आनी नोंद जालीं हें कऴटां. मेल्ल्या कुडक्यांतल्यान येवपी अंकुरा भशेन तांणी पयलीं पळयलें आनी ताच्या नांवाची भाकीत केली – जेजू .
ह्या येवपी मनशाच्या जल्माच्या स्वरुपाविशीं इजायासान आनीक एक उल्लेखनीय भाकीत नोंद केल्या. बरयल्ले प्रमाण: १.
देखून सर्वेस्पर तुमकां एक चिन्नां दितलो: कुमारिका गर्भवती जावन ताका पूत जल्म दितली आनी ताका इमान्युएल म्हणटली . इजायास 7:14
हाका लागून पुर्विल्ल्या हिब्रू लोकांक घुस्पागोंदळ जालो. कुमारिकेक पूत कसो जातालो? तें अशक्य आशिल्लें. पूण भाकीतांत हो पूत इमान्युएल आसतलो असो अदमास काडला , म्हळ्यार ‘देव आमचे वांगडा’. जग रचपी सर्वोच्च देव , जल्माक येवपाचो आसलो जाल्यार तें कल्पनीय आशिल्लें. देखून हिब्रू वेदांची नक्कल करपी ऋषी आनी शास्त्रज्ञांनी ही भाकीत वेदांतल्यान काडपाचें धाडस केलें ना आनी थंय ती शेंकड्यांनी वर्सां पुराय जावपाची वाट पळयत उरली.
इजायासान कुमारी जल्माची भाकीत केल्ल्या त्याच सुमाराक, दुसऱ्या संदेष्ट्यान मीकान अदमास काडलो:
पूण तूं, बेथलेहेम एफ्राथा, जरी तूं जुदाच्या कुळांत ल्हान आसलो तरीतुज्या मदल्यान म्हजे खातीर इज्रायलाचेर राज्य करपी एक येतलो,जाचो उत्पत्ती आदल्या काळा थावन, आदल्या काळा थावन.
मीका 5:2
बेथलेहेमा थावन , व्हड राजा दावीदाच्या पूर्वजांचें शार , तो राज्यकर्तो येतलो जाची उत्पत्ती ‘पुर्विल्ल्या काळा थावन’ – ताच्या शारिरीक जल्मा आदीं बऱ्याच आदीं.
ख्रिस्ताचो जल्म – देवांनी जाहीर केल्लो
शेंकड्यांनी वर्सां ज्यू/हिब्रू हे भाकीत घडपाची वाट पळयत रावले. जायत्या जाणांनी आशा सोडली आनी हेर तांकां विसरले, पूण येवपी दिसाची अपेक्षा दवरपी ओगी साक्षीदार म्हणून भाकीत उरली. निमाणें इ.स.प.५ च्या सुमाराक एका खाशेल्या दूतान एका तरणाटे बायलेक एक गुंतागुंतीचो संदेश हाडलो. कंसाक मळबांतल्यान आवाज आयकलो तेन्ना हे बायलेक सर्गा थावन एक दूत मेळ्ळो, तो देव वा देवदूत गाब्रिएल नांवाचो . सुवार्तेंत अशी नोंद आसा: १.
एलिझाबेथाच्या गुरवारपणाच्या सव्या म्हयन्यांत देवान गाब्रिएल देवदूताक गालीलांतल्या नाझारेथ शारांत धाडलो, 27 दावीदाच्या वंशजाच्या जोसेफ नांवाच्या मनशा कडेन लग्न जावपाचें उतर दिल्ले कुमारिकेक. त्या कुमारिकेचें नांव मरियम्मा आशिल्लें. २८ देवदूत तिचे कडेन वचून म्हळें: “तुका व्हड कृपा मेळिल्ल्या लोकांक नमस्कार, सर्वेस्पर तुज्या वांगडा आसा.”
२९ ताच्या उतरांनी मरियम्माक खूब त्रास जालो आनी हो कसलो नमस्कार आसूं येता असो प्रस्न पडलो. ३० पूण देवदूतान तिका म्हळें: “मरीया, भियेवंक नाका, तुका देवाची कृपा मेळ्ळा. ३१ तूं गुरवार जातलो आनी ताका जेजू म्हणटलो, ३२ तो व्हड जातलो आनी ताका सर्वोच्च पूत म्हणटलो, सर्वेस्पर देव ताका आपल्या बापाय दावीदाचें सिंहासन दितलो, ३३ आनी तो जाकोबाच्या वंशजांचेर सदांकाळ राज्य करतलो, ताचें राज्य केन्नाच सोंपचें ना.”
३४ “हांव कुमारी जावन, हें कशें जातलें?”
३५ देवदूतान जाप दिली: “पवित्र आत्मो तुजेर येतलो आनी सगळ्यांत उंचेल्या देवाची शक्त तुजेर सावळी घालतली. देखून जल्माक येवपी पवित्र मनशाक देवाचो पूत म्हणटले. ३६ तुज्या नात्यांतल्या एलिझाबेथाक लेगीत जाण्टेपणांत भुरगें जावपाचें आसा आनी तिका गर्भधारणा जावंक शकना अशें म्हणिल्लें ती सव्या म्हयन्यांत आसा.
३८ “हांव प्रभूचो सेवक” मरियम्मान जाप दिली. “तुजें म्हजें उतर पुराय जावं.” मागीर देवदूत तिका सोडून गेलो.लुकास 1:26-38
गाब्रिएलाच्या संदेशा उपरांत णव म्हयन्यांनी जेजू कुमारी मॅरी कडल्यान जल्माक येतलो आनी इजायासाची भाकीत पुराय जातली. पूण मीकान भाकीत केल्लें की जल्म बेथलेहेमांत जातलो आनी मरियम्मा नासरेथांत रावताली. मीकाची भाकीत अपेशी थारतली काय? सुवार्तेचें पुस्तक फुडें सांगता:
त्या काळांत सीझर ऑगस्टसान पुराय रोमन जगाची जनगणना करची असो फरमान काडलो. २ (क्विरिनियुस सिरियाचो राज्यपाल आसतना जाल्ली ही पयली जनगणना.) ३ आनी सगळे आपल्या शारांत नोंदणी करपाक गेले.
४ तेदनां जोसेफ दावीदाच्या घराण्याचो आनी वंशाचो आशिल्ल्यान तो गालीलांतल्या नासरेथ शारा थावन जुदेयाक, दावीदाच्या बेथलेहेमाक गेलो. ५ तो थंय मरियम्मा कडेन नोंदणी करपाक गेलो, तिचे कडेन लग्न जावपाचें उतर दिल्लें आनी तिका भुरगें जावपाची अपेक्षा आशिल्ली. ६ ते थंय आसतना भुरगें जल्माक येवपाचो वेळ आयलो, ७ आनी तिणें आपल्या पयल्या भुरग्याक, एक पूत जल्मलो. तिणें ताका कपड्यांनी गुठलायलो आनी ताका गोठ्यांत दवरलो, कारण तांकां सोयऱ्यां खातीर सुवात नाशिल्ली.
८ थंय लागीं शेतांत गोठाणी रावताले आनी रातच्या वेळार आपल्या कळपांची पळोवणी करताले. ९ सर्वेस्पराचो एक देवदूत तांकां दिसलो आनी सर्वेस्पराची महिमा तांकां भोंवतणीं चकचकीत जाली आनी ते भियेले. १० पूण देवदूतान तांकां म्हळें: “भियेवंक नाकात, हांव तुमकां एक बरी खबर हाडटां, जी सगळ्या लोकांक व्हड खोस जातली. ११ आयज दावीदाच्या शारांत तुमकां एक सोडवणदार जल्माक आयला, तो मेसियास, सर्वेस्पर.
१३ अचकीत सर्गींच्या सैन्याचो व्हडलो पंगड देवदूता वांगडा दिसलो आनी देवाची स्तुती केली आनी म्हणलें.
१४ “सर्वोच्च सर्गार देवाचो महिमा आनी ताची कृपा ज्या लोकांचेर आसा तांकां धर्तरेचेर शांती मेळूं.”
१५ देवदूत तांकां सोडून सर्गार गेले उपरांत गोठाण्यांनी एकामेकांक म्हणलें, “बेथलेहेमाक वचून पळेवया, जें घडलां तें पळेवया, जें प्रभून आमकां सांगलां.”
१६ तेदनां ते बेगीन गेले आनी तांकां मरियम्मा आनी जोसेफ आनी गोठ्यांत पडून आशिल्लें भुरगें मेळ्ळें. १७ ताका पळेवन, ह्या भुरग्या विशीं सांगिल्ल्या विशीं तांणी खबर दिलो, १८ आनी गोठाण्यांनी तांकां सांगिल्लें तें आयकपी सगळे अजापीत जाले. १९ पूण मरियम्मान ह्यो सगळ्यो गजाली मोलादीक दवरल्यो आनी काळजांत तांचेर चिंतन केली. २० गोठाणी आपल्याक सांगिल्ल्या प्रमाणें आयकून आनी पळयल्ल्या सगळ्या गजालीं खातीर देवाची महिमा करून आनी ताची स्तुती करून परतून आयले.
लुकास 2:1-20
संवसारांतलो सगळ्यांत बळिश्ट मनीस स्वता रोमन सम्राटान एक साम्राज्यवादी फरमान जारी केलो आनी ताका लागून मेरी & जोसेफ नासरेथ थावन बेथलेहेमाक प्रवास केलो, जेजूच्या जल्माक फावो त्या वेळार पावलो. मीकाची भाकीतय पुराय जाली.
कृष्णा प्रमाण एक नम्र गोपालक म्हणून जेजूचो जल्म नम्रतायेंत जालो – गाय आनी हेर जनावरां दवरताले त्या अस्तबलांत आनी ताका नम्र गोठाणी भेट दिताले. तरी लेगीत स्वर्गाचे देवदूत वा देव ताच्या जल्माविशीं गायताले.
वायटान धमकावप
कृष्णाच्या जल्माक ताच्या आगमनाक लागून धोको निर्माण जाल्ल्या कंस राजाकडल्यान ताच्या जिवाक धोको निर्माण जालो. तशेंच जेजूच्या जल्माच्या खिणाक थळाव्या राजा हेरोदाकडल्यान ताचो जीव धोक्यांत आशिल्लो. हेर खंयचोच राजा (हाका ‘ख्रिस्त’ म्हणल्यार ) आपल्या राज्याक धोको निर्माण करचो अशें हेरोदाक दिसनाशिल्लें . सुवार्तेंतल्यान स्पश्ट जाता:
जेजू जुदेयाच्या बेथलेहेमांत जल्मल्या उपरांत, हेरोदेस राजाच्या काळार, उदेंते वटेनच्यान मागी जेरुसलेमांत आयले २ आनी विचारले, “ज्यू लोकांचो राजा जल्मल्लो खंय आसा?
३ हें आयकून राजा हेरोदेस आनी ताचे वांगडा सगळो जेरुसलेम अस्वस्थ जालो. ४ ताणें लोकांचे सगळे मुखेल याजक आनी कायद्याचे शिक्षक एकठांय करून तांकां मेसियासाचो जल्म खंय जातलो अशें विचारलें. ५ तांणी जाप दिली, “जुदेयांतल्या बेथलेहेमांत, कित्याक संदेष्ट्यान अशें बरयलां.
६ “‘पूण जुदाच्या देशांतलो तूं बेथलेहेम, जुदाच्या राज्यकर्त्यां मदलो ना, कित्याकतुज्या मदल्यान एक राज्यकर्तो येतलो जो म्हज्या लोकांक इज्रायलाक गोठाण दितलो.”
७ तेदनां हेरोदान गुपीत मगकांक आपयले आनी तांकां कळ्ळें की तें नखेत्र कितलो वेळ आयला. ८ ताणें तांकां बेथलेहेमाक धाडून म्हळें: “जावून त्या भुरग्याक बारीकसाणेन सोद, तुका ताका मेळ्ळे बरोबर म्हाका कळयात, जाका लागून हांवूय ताची भजपाक वचूंक शकता.”
९ राजाचें आयकून ते वाटेर गेले आनी तें उदेतना पळयल्लें नखेत्र भुरगें आशिल्ल्या जाग्यार थांबता मेरेन तांचे मुखार गेले. १० तें नखेत्र पळोवन तांकां खोशी जाली. ११ घरांत पावतकच, त्या भुरग्याक ताची आवय मरियम्मा वांगडा पळेलो आनी तांणी नमस्कार करून ताची भज केली. उपरांत तांणी आपले खजिनो उगडून ताका भांगर, लोबान आनी गंधक हांचीं भेटवस्तू दिली. १२ हेरोदाक परत वचूंक नाका म्हण सपनांत शिटकावणी दिवन ते दुसऱ्या मार्गान आपल्या देशांत परतले.
१३ ते गेले उपरांत, सर्वेस्पराचो एक देवदूत सपनांत जोसेफाक दिसलो. ताणें म्हणलें, “उठ, भुरग्याक आनी ताचे आवयक घेवन इजिप्तांत पळून वच, हांव सांगतां मेरेन थंयच राव, कारण हेरोद ताका मारपाक त्या भुरग्याक सोदपाक वचतलो.”
१४ तेदनां तो उठून रातच्या वेळार भुरग्याक आनी ताचे आवयक घेवन इजिप्ताक गेलो आनी १५ हेरोदाच्या मरणा मेरेन थंय रावलो. आनी अशें प्रभून संदेष्ट्या वरवीं सांगिल्लें तें पुराय जालें: “हांवें म्हज्या पुताक इजिप्तांतल्यान आपयलो.”
१६ जेन्नां हेरोदाक मागीं कडल्यान आपूण धूर्त जाला हें कळ्ळें तेन्नां तो रागान भरिल्लो आनी ताणें बेथलेहेमांतल्या आनी ताच्या वाठारांतल्या सगळ्या भुरग्यांक, जे दोन वर्सां आनी ताचे सकयल आशिल्ले, तांकां मारून उडोवपाचो आदेश दिलो. १७ तेदनां यिर्मया संदेष्ट्या वरवीं सांगिल्लें तें पुराय जालें.
१८ “रामांत एक आवाज आयकता, तो रडटा आनी व्हड शोक करता,राहेल आपल्या भुरग्यां खातीर रडटा आनी तांकां सांत्वन मेळोवंक न्हय, कारण तीं आतां नात.”
मातेव 2:1-18
जेजू आनी कृष्णाच्या जल्मांत खूब समानताय आसा. विष्णुचो अवतार म्हणून कृष्णाचो उगडास करतात. लोगोस म्हणून जेजू जल्म सगळ्यांत उंचेल्या देवाचो अवतार आशिल्लो , संवसार रचणार. दोनूय जल्मापयलीं भाकीत केल्लीं, स्वर्गीय दूतांचो उपेग केल्लो आनी तांच्या येवपाक विरोध करपी वायट राजांनी तांकां धोको निर्माण केल्लो.
पूण जेजूच्या विस्तारान जल्मा फाटल्यान कितें हेतू आशिल्लो? तो कित्याक आयिल्लो? मनशाच्या इतिहासाच्या सुरवाती सावन , सर्वोच्च देवान आमच्या खोलायेन गरजो भागयतलो अशें जाहीर केलें . जसो कृष्ण कलानेमिनाचो नाश करपाक आयलो तसोच जेजू आपल्या दुस्मानाक, आमकां बंदखणींत दवरपी दुस्मानाचो नाश करपाक आयलो. हें कशें उगडटा, आनी आयज आमकां ताचो अर्थ कितें तें आमी शिकतात, जेन्ना आमी सुवार्त्यांनी उक्तायिल्ल्या जेजूच्या जिविताचो अभ्यास चालू दवरतात .